چکیده: وقتی انسان به انجام یک فعالیت حرکتی مبادرت می ورزد، درواقع تمامی حیطه های شناختی، جسمانی، و روانی را هماهنگ با هم به کار می برد. از این رو برای شناخت و استفاده موثر از تمامی اجزا یک حرکت، فرد می بایست از نظر ، فیزیولوژیکی، روانشناختی و عصبی- عضلانی آمادگی اجرای آن حرکت را داشته باشد. از قرنها پیش بشر به نقش انگیزشی موسیقی در اجرای حرکات پی برده بود، اما اخیرا تحقیقات زیادی در مورد چگونگی اجرای حرکات ورزشی همراه با موسیقی انجام می گیرد. بسیاری از ورزشکاران رشته های دو و میدانی، مسابقات اسکی روی یخ، دوچرخه سواری و... را همراه با هدفونهایی در گوش دیده ایم، در حالیکه توجه خود را بر رخدادهای قریب الوقوع متمرکز کرده اند.در اجرای حرکات ورزشی، انگیختگی، تنش و هیجان ناشی از آن در بسیاری از رشته های ورزشی امری عادی می باشد. اصرار به پیروز شدن و خطر باختن در مسابقه، منابع مختلف انگیختگی احساسی بازیکنان می باشد.در واقع تغییرات انگیختگی تا حد بخصوصی، باعث بهبود اجرا می شود و این اثر به نوع مهارت نیز بستگی دارد. اگر مهارت به کنترل عضلانی بسیار ظریف نیاز داشته باشد (مانند ورزش تیر و کمان)یا دارای عوامل تصمیم گیری مهم باشد (مانند پاسور در بازی والیبال)، سطح انگیختگی باید پایین باشد. نکته مهم این است که به دلایل متفاوت انگیختگی بسیار زیاد و بسیار کم هر دو پدیده بی ثمر و نامطلوبی می باشد. بنابراین، برای مربی اهمیت زیادی دارد که هم مهارتها را با درجه تصمیم گیری و ظرافت کنترل حرکتی دسته بندی کند و هم سطح مطلوب انگیختگی را برای هر مهارت در ورزشکاران به وجود آورد.
...
فرمت فایل: DOCX (ورد 2007) قابل ویرایش تعداد صفحات: 25